SAKLADIM SENİ

Sakladım seni en mahrem sayfamda;
Kalbimin en derinliklerinde,
İsmini yazdığım zaman,
Sakladım seni,
Tuşlara vuran titrek parmaklarımdan,
Boynu bükük Kalemimden sakladım.
Yakasından tutup getirdiğin,
Şafaklardan sakladım.

Ömrümü çalıp götüren,
Yıllardan sakladım.
Mahkumlar gibi yürüdüm.
Seni getirmeyen o zalim
Yollardan sakladım.
O dağlardan koparıp getirdiğim,
Gönül bahçemde sakladım.
Kök verdin damar, damar yüreğimde,
Kalbimin en derinliklerinde sakladım.

Kimsenin ruhu bile duymadı,
Cennetten çaldığım sevgileri sana getirirken,
Aç yüreğimden sakladım seni.
Fakir bahçemin en cennet köşesinde,
Sakladım seni.
Karanlıklara kurşun sıkıp,
Gölgemde sakladım seni.

Ölümüne cesaretle…
Bilinmeyen ufuklara, Yelken açıp
Seni alıp kaçıp
Okyanuslarım da sakladım seni.
Damarlarımda dolaşırken sen ılık, ılık
Hücrelerimde sakladım seni.

O ilk telefonda o yaban ellerde,
Sesin beyin duvarlarımda yankılanırken,
İlk karşılaşmamızda,
Gözlerimde sakladım seni,
Kimseler duymasın diye.
Sana açılamadım.
Sakladım seni bilmeyesin diye,
Ben sana asla kıyamam;
Seni senden sakladım.

SAFFET ÇAKIR
www.kafiye.net