Özlemlerim Güne Düştü Sevdiğim!

Eskiden bir tatlı selâmın vardı
Bir kır çiçeği misali kokardı.
Şimdi karmı kaplı dağların ardı?
Artık bir selâmın gelmez sevdiğim.

Gözümde büyüyen zühre yıldızı!
İçimde tarifsiz bir ince sızı…
Yazgıya ram oldum her söze razı
Artık bu yüzüm gülmez sevdiğim.

Derbeder olmakta en ön saftayım
Miyadı dolmuş bir eski raftayım.
Ne idama mahkum nede af’tayım
Kimse göz yaşımı silmez sevdiğim.

Bir sevdaydı gözlerinden süzülen
Bir bendim bu çıkmaz aşka üzülen
Bir ateşti dudağından dökülen
Gülüşünü aklım almaz sevdiğim.

Seninle gördüğüm bir rüya var ya!
Hakikat o sevgi, gerisi parya…
Hani bir cennet misali kokar ya!
O kokuyu alan ölmez sevdiğim.

Vuslat vakti belki bir gün olurda
Al beni, gizemli o cennet yurda!
Yüreğim hergün bir farklı vururda
Kimseler derdimi bilmez sevdiğim.

Bir yad-ı cemil kalsada hatırda
Bir hicran yarası iki satırda
Bir gül, seni bana hatırlatırda
İşte o gül asla solmaz sevdiğim!

Yazarım yazarım cümleler bitmez
Gözümde hayalin kovsamda gitmez.
Dünyalar gelse de kifayet etmez
Senin yerin asla dolmaz sevdiğim.

Saffet Çakır
www.kafiye.net