SARMAŞIKLAR BİLE ÜZGÜN

Her cece her gece
Yalnız olmuyor sevgil
Senin yokluğun çok
Agır geliyor
Vicdanım sızlıyor
Yüregim daralıyor
Gözlerim her yerde
Durmadan seni arıyor
Yatak odamız bile
Özlüyor seni
Sensizlik aldı çöktü
Yüregime en derin köşesine
Oturdugun koltuk bile
Bekliyor dönmeni
Neşesi kalmadı
Evimin
Duvarlar bile üzgün
Hani senin sevdigin
Sarmaşıklar vardıya,?
Salonda ..
İşte onlar bile küskün
Boyunları büküldü
Gökyüzü de karanlık
Bu gece
Yıldızlar saklanmış ,
Semayı gri bir duman sarmış
Dışarda ise deli bir fırtına
Hava buz gibi souk
Yalnız yürekleri
Donduran bir kış gecesi sanki
Sensizlikten
Bedenim titriyor
Kalbim bir seçe yüregi
Gibi korkak ve üzgün
Ne olur ruyalarıma
Bali gel bu gece
Sıkı sıkı sarılayım sana
Gözlerimiz bir birine baksın
Mutlu olsun
Bedenlerimiz kilitlensin
Bayram ettsin
Gönül bahcemize
Penpe güller açsın
Nabzının ateşini
Nabzımda hisedeyim
İki ayrı beden
Bir can olalım
Bu gece mutlulugu
Doyasıya yaşıyalım
Ruya da olsa
Özlemleri. Gıderelim
Aşkın ateşinde yanarak
Vusalta erelim
Olmazmı sevgılı ?

Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net