DATLI SİVAS’IM

Neydip nişler ganasıya Sivas’ımı tanıdırım
Zabaha dek uyhu dünek yoh osanmadan yazarım
Enük cücük bilsin diye adetleri ağnadırım
Essah seni bek severim toprağı datlı Sivas’ım

Ne gaynana ne gaynata niyeysem artuh sevülmez
Gelin andılır oturur, yemek bile bişiremez
Gandırırlar gocasını evcümanlık ne bilemez
Geleneği belledirim gençlere datlı Sivas’ım

Gocalar da garısını atasına değişirler
Emekleri unudarah utanmadan çemkürürler
Kendi enük cücüğüne sevgu saygu oğredmezler
Unuduldu vah el öpmek, adeti datlı Sivas’ım

Toprağını eken yok ki herif otursun gahvede
Sonra da hep sızlanırlar iş yok ki hani nerde
Halbusam ki ekmeğini daşdan çıharır iş çok her yerde
Ahali bek tembel oldu, parkta oturur datlı Sivas’ım

Aha Ramazanda geldi hatırlansa fuhareler
Bir gab yemek götürerek birçok sevap işleseler
Her gün iftar sofrasında aç olanı düşünseler
Verir Allah gısmetini insanı datlı Sivas’ım

Kış devlüğü unuduldu büberler gurudulmuyor
Peskütanı tanımıyorlar ki, kelecoş bişirilmiyor
Yuha, fetil erişte açılmıyor ohlava ellenmiyor
Gıymalıklar yapardukya hey gidi datlı Sivas’ım

SABİHA SERİN
www.kafiye.net