Bülbül

Dağa taşa sığmaz derdim
Can adadım gönül verdim
Kırık sazla türkü derdim
Gönül düştü hârâ bülbül.

Sevda ile bitap oldum
Bahar iken hazan soldum
Gam kasavet dertle doldum
Söyle artık yâra bülbül.

Bülbül öter gül dalında
Yanıp sızlar âşk nârında
Küle döndüm dert hârında
Düşdüm artık dara bülbül.

Gurbet senin gözün âmâ
Umutlarım tutmaz yama
Bir ışığın yok dünyama
Dertler sıra sıra bülbül.

Ne gecem var ne sabahım
Bilmiyorum ne günahım?
Yeri göğü yaktı ahım
Bahtım böyle kara bülbül.

Nuray Çakmak
www.kafiye.net
_