AH YAĞMUR GÖZLÜM

Seni gördüğümden beri kayıbım,
Beni arayıp da bul yağmur gözlüm.
Seni sevmek ise büyük ayıbım,
Hançerin kalbime sal yağmur gözlüm.

Ses ver bana, gün dağlara ermeden
Bir seher vakti martılar görmeden
Hadi çık gel nolur, haber vermeden!
Aniden kapımı çal yağmur gözlüm.

Sensiz saatlerim ay eylemişler
Aklımı başımdan zay eylemişler
Hazanı ömrüme pay eylemişler,
Sende bu ateşe dal yağmur gözlüm.

Kül rengi derler aşkta güvensizlik
İçimde yalnızlık, ıssız bensizlik
Korktuğum öyle bir şeyki sensizlik,
Ne olur yanımda kal yağmur gözlüm.

Başımın tacı, sulardan da arısın,
Beydağı’nın taze yağan karısın
Aşk bahçeme konan kutsal arısın,
Fakir ocağımda bal yağmur gözlüm…

Vakarın misali ağrı dağıdır,
Göğsün ki yemyeşil cennet bağıdır
Şimdi turnaların gelme çağıdır,
Beni de baharda al yağmur gözlüm.

İçime damlar, o damla sözlerin
Gizimde harlanır sevda közlerin
Bahardan mı kalma senin gözlerin?
Başında yazması al yağmur gözlüm.

Bir mecnunum şimdi senin karşında,
Sebepler aranmaz aşkın yaşında!
Şimdi gelsen bana çeşme başında,
Karşında dillerim lal yağmur gözlüm.

Ah ile vah ile geçsede dünüm!
Adına belenir bilki her günüm
Kül rengi gözlerim hala üzgünüm
Gel de gözyaşımı sil yağmur gözlüm!

Şimdi ağlar, bir acıyla taşarım
Deli olur gider dağlar aşarım.
Sanma ki ben sensiz artık yaşarım,
Şimdiden ben öldüm bil yağmur gözlüm!

Saffet ÇAKIR
www.kafiye.net