Sen Benimsin

Nasıl yerle bir ettin aşk adındaki devi
Söyle, bu feryat figân, bu ateş nasıl dinsin
Göğsümde çırpındıkça hasretin kor alevi
Yerin bin kat dibinde olsan da, sen benimsin

Gözlerim bir ummana yelken açtıkça, cansız
Öyle boş, öyle soğuk, öyle öksüz, vatansız
Ve yüreğim çarptıkça, aşk, aşk diye, vicdansız
Bağrımı kurşun gibi delsen de, sen benimsin

İdam kararım çıksa zalim, gönül yasanda
Zulmedip defalarca sabrımı zorlasan da
Çocukmuşum misali an an azarlasan da
Ömrümü yağmalasan, çalsan da, sen benimsin

Sana bir şiir kadar tutsağım, hece hece
Nice gün uğurladım, şafak bekledim nice.
Umut, darağacında ürperse de her gece,
Bana düş kadar uzak kalsan da, sen benimsin

Serkan Uçar  / 22.12.2013
www.kafiye.net