Har Düştü Gönlüme

Bahar gözlerime, hazan değince,
Yapraklar misali, hüzne savruldum.
Vuslatı beklerken, hicran gelince,
Har düştü gönlüme, çölde kavruldum.

Rüzgara amansız, hasret bıraktım.
Sevdana dalınca, sinemi yaktım.
Seni özleyince, camdan resmine,
Bir de uzaklardan, gölgene baktım.

Ah hercai bakan, her bakışında!
Gönlümü an be an, ayazda yakan!
Uykular firari, ruhum zindanda,
Şimdi neredesin, ruhuma akan?

Bilgehan Emirşanoğlu
www.kafiye.net