Gücünün Yettiğine

Bugün diye başlayan,
Bir çok planın ardından,
Avcı gibi dağlara çıkıp,
Avımla dertleşesim var.

Tekneye gerek yok, kayık olsun kıyıda yeter.
Mavinin üstünde süzüm süzüm süzülsün..
Açılıp ufukların dipsiz kuyusuna,
Korkup korkup alışasım var.

Dedim ya bugün halim başka.
Yakasına yapışıp darda koyanın,
Sürükleyip uzaklara,
Bağladığım ağaçlarda inim inim inletesim var.

Sen sanma ki ben pamuk prensesim.
Hep gülen sevgi dolu biriyim.
Takır takır saydığım kurşunlardan bilirim.
Seri katil olasım var.

Nerede varsa acı salan etrafa,
Bu ayaklar karıncaya kıyamaz da,
Hepsini sıkıştırıp kuytuda,
Öldürmeden ezesim var.

Gözü yaşlı bebenin,
Nerede bilinmez kaderin,
Belindekine güvenip efelik edenin,
Etlerini lime lime dilimleyesim var.

Şiddeti yapan hep adam sanma,
Alimallah aratmam da,
“Anam avradım olsun!” lafı erkeğe yakışmasa,
Altından vurup üstünden çıkasım var.

Gücü güçsüze yettiğinde, kendini bir şey sanmış.
Düşünmemiş mezarı şiddet aklını almış.
Dağ yerinden oynar mı?
Taşar mı dalgalar?
Bugün aklımı koru
Yarabbim acıyı çizesim var.

Melek Kırıcı
www.kafiye.net