Yüzleri Kömür Karası Yürekleri Ay Parçası

Bu gün gökyüzü, kömür karasına bulandı. 
Suçsuz, günahsız ruhlar sema ya uzandı. 
Analar, babalar, kardeşler, vatanımız, 
Hep birlikte, kara mateme boyandı.

Türkiye’miz şehitlerimize ağlıyor! 
Ağlamak yetmiyor, yüreklerden kan damlıyor. 
Kara k/ömürler, beyaz kefenlere sarılıyor. 
Kara meleklerin ruhlarına, el(Fatiha) oku/nuyor.

Ekmek parası için, onca can, bir hiç sayılır mı? 
Şehit düşen ruhlara, kefen yakışır mı? 
Kara bedenler otopsi masasında, neşterle kıyılır mı? 
Hazırlanmış toplu makber, ruhlar semadan çağrılır mı?

19 yaşında bir gencin umutlarını, 
Som/altın amansızca tüketti. 
Koca yürekli genç yarınlarını, 
Güneşsiz yer altı yüzünden terk etti.

Ey! Madenci anaları, babaları, kardeşleri, 
Neneleri, dedeleri, eşleri, çocukları, 
Eğmeyin başınızı, dik tutun! 
Şehit aileleri olmaktan, onur duyun!

Çünkü… Onların yüzleri kömür karası, 
Yürekleri ay parçası, utanması gerekenler, 
Elbette kömür karasından da kara, 
Haram/kara paralarından vazgeçemeyenlerdir…

Bilgehan Emirşanoğlu
www.kafiye.net