BİR TEK SANA

Yağmurlara gizlediğim gözyaşlarımı
Daha ne kadar içimde tutabilirdim sence?
Ne kadar susabilirdim,
Susturabilirdim kanayan yanlarımı?..
Bak saklayamadım hiç bir şeyimi
En çok sana dürüst oldum ben
Bir tek sana..
Bilmediğin ne kaldı ki?
Derken aslında hiç bir şey anlatamadığımı
Çok geç anladım sevgili.. çok geç..
İşte şimdi boş kaldırımlarda
Ve yağmur altında tek başınayım..
Islandığımın bile farkında olmayan bedenim
Bana ait değil artık..
Bu adımlar kimin, nereye doğru gidiyor?
Saatlerce yürüsem, zaman geçmeyecek sanki
Gözümü kapatıyorum onca soru işaretini
Görmemek için..
Hiç faydası yok, beynimdeler şimdi binlercesi
Ve ben… cevapsız, takatsiz çöküyorum
Olduğum yere..
Bir de yokluğunu bendeki senle avutuyorum ya
İşte bu halime gülüyorum bir an
Hatta kahkaha atıyorum..
Sonra sonra mı?..
Hıçkırıklara boğulup, tüm gözyaşlarımı kusuyorum
Gözlerimden…

 

Nazlı saraç Orak (Naz’ca)İzmir
www.kafiye.net