şiir. öykü, makale, deneme, tiyatro, masal, fıkra, anı, sohbet, röportaj yazılarının yayınlandığı uluslara arası yazar ve şairlerin katılım gösterdiği edebiyat sayfasıdır. Uyum platformudur.
SEN BENİM “HİÇBİRŞEYİMSİN”
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Sessizliğimin çığlığı, duygularımın kor ıslaklığı gibisin… Bilmem, ne kadar varlığın, yokluğun kadar çok mu? Başı olmayan hikayenin son paragrafısın adı bile olmayan hikayemde…
Sen Benim Hiçbirşeyimsin;
Aslında bütününe sahip ama, yüzünü bile göremediğim hiçbir zaman… Sokağımın başında bekleyen bir gece gölgesi gibisin ay ışığında kaybolan, güneş ile yok olan… Belki bir kara çalı ile kavak ağacının orantısızlığısın gönlümün yemyeşil ile kızıl renkli ormanlarında… Gecenin sessizliğinde karabasan çığlığımsın rüyalarımda… Şimdilik sessizlik oturuyor bırakıp gittiğin o evde…Sessizlik paylaşıyor şimdi boş kalan yokluğunun dolduğu buz gibi odalarını…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Hiçbir zaman ben olamayan bende…Hayatla ölüm arası o incecik çizgide aslında can çekişen…
Sen benin hiçbirşeyimsin;
Bir çiğ tanesi gibi… Sağnak yağmurda kaybolan ve güneş açtığında aslında yağmurunda yenildiği…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Vedalarla gelen kavuşmalar gibi… aslında hiç kavuşamayan Leyla ile Mecnun misali…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Legal aşkında ölesiye kaybolduğum, yaşamaya doyamadığım, her an kalbimde büyüttüğüm kocaman aşkımsın cezası da illegal sensizlik olan…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Zifiri kara zindanlarda bembeyaz ışıkların hayalisin hiçbir zaman sönmeyecek…Sadece hayallerimde…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Hasret kitaplarında çığlıklarım, hiçbir zaman konusunu bulamadığım, yazamadığım bembeyaz sayfalara… Hiçbir zaman pembe düş olamayan korkulu rüyalarımsın, geceler boyu uyuyamadığım zamanlarda…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Bestesi olmayan, güftesiz ve her aşığın içini burkan o meşhur aşk şarkısı gibi… Kelimelerin kifayetsiz kaldığı sayfalarca mektuplarımsın posta kutularında kaybolan…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Gül bahçemde güllerin, senin kokunla unutulduğu…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Bir nefes kadar kısa ömrüme sığdıramadığım gönül acımsın… Aslında hiç kimsenin bilmediği bütün dünyaya haykırdığım tek cümlesin her an…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Yokluğunda hep varlığınla avunan, aslında varlığınla yokluğunun hiçbir zaman olmadığı…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Okyanusların kapkara derinliğinde bir küçücük deniz yıldızı, hiçbir zaman fark edilmediği gibi…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Boş kalan çerçevemde rengarenk resimlerimsin anlam veremediğim suretine… Gökkuşağında rengini aradığım ve ardından siyaha dönüşen bütün renk cümbüşlerinde…
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Gözyaşlarım sel olduğu ve gözlerimde hapis olmaya mecbur olduğu ağlayamadığıma dair…
Evet;
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Çünkü benim hiçbirşeyim diye birşeyim yoktu önceden… kaç zamandır bende hiçbirşeyim olacak bişey beklemişim. beklemişim; öyle uzun zaman olmuşki hiçbirşeye sahip olamayalı yıllar yüzyıllar gibi… ”hiçbirşey” denen şey bazen anlamları dağlar kadar sevgi satırları,
bazen de bir sigara dumanında kaybolduğun beni düşünürken;
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Çünkü benim daha önce hiçbirşeyim diye birşeyim olmadı
Taa ki sen beni, sonrada ben seni bulana kadar… “hiçbirşeyim” olman bana göre çok güzel
öyle birşey ki….
Sen benim hiçbirşeyimsin;
Yokluğunda kendim bile olamadığım,Sadece gözlerinde kaybolduğum…
Sen benim hiçbirşeyimsin
Çünkü benim daha önce hiç olmadı hiçbirşeyim,
Çünkü Sen benim
HİÇBİRŞEYİMSİN…
25 / 07 / 208 16:23
Şerife ÇİMEN
www.kafiye.net
Yorum Yapın