KALEMİM YANDI BU GÜN

Dili saklı gözümden damlalar dökülürken
Tenimde soyulurken kabukları yaranın
Bulutsuz gecelerden yağmurlar sökülürken
Kaybolurken içinde açılmayan karanın
Zincire vurulmamış bir rüya istiyorum
Beyaz papatya kokan bir dünya istiyorum.

İntihar süslü kader keserken bileğimi
Çıkmalı kafesinden en koyu yalnızlığım
Tende çürürken zaman duyun bu dileğimi
Kalabalık içinde silinsin ıssızlığım.
Orta şekerli şevki çok mu gördünüz bana
Bulutsuz gecelerde ararım yana yana.

Beyazlara büründüm adını yazıyorum
Siyah kader kalemim döküyor mürekkebi
İçimdeki hasreti bıçakla kazıyorum
Yelkovanın peşinden kovuyorum akrebi.
Azat edin yüzümden kırılan tebessümü
Kara toprağa gömün kayıp edin ölümü.

Islak kentin gözyaşı kalbime süzülünce
Nemlenmiş saçlarımı sarıp okşadı rüzgâr
Mutlu mu olursunuz ben yanıp üzülünce
Dumanım görülmez mi ruhumda bir ateş var.
Kalemimle ağlarken arkamda mı durdunuz
Bedenim sağlam ama gözyaşımdan vurdunuz.

Remziye ÇELİK
www.kafiye.net