KEŞKE

Bazen öyle bir an olur ki
Ne huzur, ne umut, ne sevgi kalır
Yalnız umutsuzluk
İşte o an yağmur damlaları bütün vücudu kaplar

Neydi buna sebep?
Belki küçük bir söz,belki ağlayan bir çocuk
Bulutlu gökyüzü yada yalnızlık
Bir boşluk evet belirsiz bir boşluk çöker kalbe
Bütün kan çekilir damarlardan
Ne okuduğun kitap, ne seyrettiğin film
Ne de söylenen sözler, hepsi anlamsızlaşır
Yalnız bir soru işareti takılır beyne

Atsam kendimi yağmurlu geceye
Yürüsem sonsuza, bağırsam yalnızlığa
Koşsam umuda, yakalasam sevgiyi
Sevgi bulsam sevgi dağıtsam

Vücuduma yağan yağmur ışıldasa
Güneşe dönse, esse rüzgar, dağıtsa belirsizliği
Bir el uzansa ve beynimdeki soru işaretini alsa
Yerine güzel cevaplar, sevgiler, umutlar verse

20/03/2006-
SERAP DURMUŞ
www.kafiye.net