YOLLAR 

Çok uzundur bu yollar, çekilmez ki olur linç, 
Gitmiyordur Otobüs, çekiyordur sanki vinç. 
Düşünür onu birden, oluverir hemen dinç, 
Kaptan şoför o gece, bir sinyal verip sollar, 
Tekrar aynı şeritten, devam eder bu yollar! 

Otobüsü kullanmak, onun için bir gurur, 
Her gelip gidişinde, yollara damga vurur. 
Alışmıştır gözleri, mola yerinde durur, 
Hayalleri canlanır, açılır sanki kollar, 
Bakışlarda kaybolur, özlem akar bu yollar! 

Eller direksiyonda, gözler karşıya bakar, 
Sevdiğini düşünür, aklını ona takar. 
Yıldızını düşürmüş, beyninde şimşek çakar, 
Hasretleri salkımdır, hızı arttırıp sollar, 
Her ömür biter gider, bitmek ki zalim yollar! 

Her sefere çıkışta, onlarca yolcu vardır, 
Gece yolculuğunda, öncüsü iki fardır. 
Saatli mesafeler, vakit ona çok dardır, 
Yolcunun yüzü güler, sanki açılır kollar, 
Yüzlerce kere geçer, hiç bitmez ki bu yollar! 

Yolcular akın akın, otobüsü hep doldur, 
Her Yazın işte böyle, bereketi çok boldur. 
Kalkar tam saatinde, üstte gittiği yoldur, 
Umutları yitirmez, yavaş gideni sollar, 
Basar önü açıksa, gittikçe gider yollar! 

Her yolcunun hedefi, son durağa varmaktır, 
Şu yolları bitirip, yakını nı sarmaktır. 
Sarılınca sımsıkı, özlem ile karmakdır, 
Son duraktan inince, hasretle sarar kollar, 
Başka yolculuk için, yine hazır bu yollar! 

Terminale gelinmiş, kaptan yine mutludur, 
Yıllardan beri böyle, yollar ona kutludur. 
Hayat devam ederken, gelecek umutludur, 
Bu düşünce ile hep, giderken yine sollar, 
Geçer gider ömürler, tek arkadaş bu yollar! 

Hakan KURTARAN 
25.08.2008-Aydın
www.kafiye.net