BEKLEME SEN

Adımlarım sıklaştı şimdi kaldırımda,
Şu karşımda dimdik duran kim acaba?
Bakışları ok olmuş, haydi vur, durma!
Bir gün seni de düşürürler mutlaka burada.

Yalnızlık nedir, bilir misin bu yerde?
Dağ başında, ovada, şu karanlık gecede!
Yetim olmak nasıldır bilir misin bu günde?
Şu bahçede, yolda, bu örtülü gecede!

Acı nedir, keder nedir hiç düşündün mü?
Gözlerinden yaşlar aktı mı hiç, üşüdün mü?
Elin boşlukta kaldı mı hiç, düşündün mü?
Hele dövüldüğün zaman boynun büküldü mü?

Nereden bileceksin bu durumları sen,
Daima güldün, durma bekleme şimdi sen!
Gelecekler senin, keder uzak senden,
Haydi durma karşımda, birazcık tepirden.

Bu aşk, bu gün senin, bu eğlence!
Bu mutluluk senin, bu neşe, işte gece.
Düşünme sen hiç düşeni bu ıssız gecede,
Yürü, neşelen, bitsin bu korkunç gece!

İzmir / 18.07.1977
Hüseyin DURMUŞ
www.kafiye.net