GÖÇÜP GİTTİK SESSİZCE KELEBEK GÖZ KIRPARKEN

Yaşam savaşı için sağa sola çarparken
Ellerin arasında kalmıştım el çırparken

Biz asla hor görmedik kimseyi mimleyerek
Önce aynaya baktık kendimizi süzmeye
Biz varlığı güzelle hoşlukla imleyerek
Kabaran nefsimizi koyulduk hep ezmeye

Açılan bir kapıdan yollandığımız günden
Kapanıncaya kadar geçecek o sürede
Bilgiyle amel edip kaçındık biz hep kinden
Verilen görevleri yaparken maksurede

Altımızda bir kilim uykusuz gece gündüz
Tavana yakın yerde küçük pencere, duvar
İnce işçilik yoktu lakin örülmüştü düz
Ne belliydi zamanı ne ustanın adı var

Deruni bir tefekkür ruha tesir ederken
Benlikteki etkiyi kim anlatır ne ile
Zihindeki vesvese nefsi esir ederken
Gerçeklerden kaçarız sudan bahane ile

Hayatta zor görmemiş eller bize kızarken
Ve o eller dünyada öfke ile azarken

/Göçüp gittik sessizce kelebek göz kırparken/

TEMMUZ2013
NİLÜFER SARP
www.kafiye.net