Hasret

Canım torunum,  hoşgeldin Noyanım
Hoş geldin güzel gelinim.
Bir buçuk aylık hasret  sona erdi,
Yeniden eski  mutlu günleri döndük.
Noyanımın dönüşüyle sevinç gözyaşlarım
Pınar oldu tutamadım yanaklarımdan aktı.

Sevinçten karanlık gecem gündüze döndü!
Ne güzelmiş torun sahıbı olmak,
Onun gün gün büyüdüğünü izlemek.
Her yaptıgı hareket için mutluluk duymak!
Her cıkardıgı diş için,
Her söyledıgı söz icin,
Gurur duymak, dostlarla paylaşmak.

Bu bambaşka bir duygu,
Hele de babaanneciğim dediğini,
Duyup ta ona kurban olmamak,
Ona can vermemek elde değil.

Derlerdi de inanmazdım,
Torun, evlattan tatlıdır diye!
Öz evladı, balı pekmezi geçti.
Torun geldi babasını unutturdu,
Canım göz bebeğimi benim.

Bıraktı ikinci sıraya Noyanım.
Seni doğuran annen, benim güzel gelinim!
Senin baban benim tek evladım!
Üçünüz de benim için vazgeçilmezim,
Benim gözümde zaten teksiniz.
İyi ki siz benim üçüzlerimsiniz!
İyi ki varsınız!
Sizler beni ayakta tutup;
Sıkıca hayata bağlayansınız!

Acılar, mutsuzluklar sizden uzak olsun,
Dilerim hayatınıza mutsuzluk hiç uğramasın!
Şimdiki gibi hayatınız;
Şeker bal tadında devam etsin.
Benim prensim, küçük meleğim,
Allah bizi hiç ayırmasın!
Sevgimizi hep büyütsün!
Günlerimiz; sevgi, saygı, şeker bal tadında geçsin!

Zülfiye Dönmez
www.kafiye.net