ATATÜRK’ÜM SENİ SEVİYORUM

A L bayrağın timsâli o asîl bakışların
T aa içimde tutuşan masmâvi yakışların
A hh ATAM bilmediler ihânette yâd eller.
T ârumâr inan şu an emânet nakışların,
Ü nlesem dağa taşa, içiimdeki hicrânı,
R ıhlet eder mi acep, uzanır mı dost eller ?
K im nasıl değiştirdi doğru akan mecrânı ?
Ü mitlerimi çaldı bulanık akan seller.
M âzîden kırgın bakar, şehitlerin öz cânı,
S ana gelsem ağlasam kan akan gözyaşlarım,
E lerine damlasa siler misin sen ATAM..
N e çâre türâb oldun ama gönlüm makberin.
İ nan bana gönüller türâb değildir yerin.
S âyende al bayrağım ayyıldız dalgalandı;
E llerinde şahlandı o kutlu zaferlerin.
V ah ettirme EY RABB’imm düşürme zillteine.
Î man dolu halkımı kırdırma lletine.
Y aa işte böyle ATAM, Sen öldün yetim kaldık.
O bahşettiğin mîrâs, zehroldu milletine.
R ahat uyu sen ATAM bıraktığın emânet
U hdemizde baş tâcı yüz sürdük ni’metine.
M ahzûn olma AHDETTİK, SON BULACAK MELÂNET!!!

Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net