İHANET KOKUYOR

Yaslanacak  omuz  tam buldum derken
Dilinde  yalanlar  yere bakıyor
Yine bir şafakta  güneş doğarken
Kolunda bir esmer  yatıp uyuyor

Dolanmış saçları saçılmış yere
O siyah saçları  değiyor  tene
Bahane uydurur   ihanetine
Bu  seven  gönlüme  bıçak sokuyor

Bir gönle sığdırmış  türlü renkleri
Boşa mı  çabaydı  tüm emekleri
Yüzünde ihanet  çirkinlikleri
İçimden bir düğüm  söküp gidiyor

Hayal olup gitti verilen değer
Aralar kapıyı  girer dilberler
Simsiyah saçları ölümden beter
İhanet coşkusu rezil  kokuyor

Gizlenir  günahlar  bir de ayıplar
Geceler  şahittir  fırtına kopar
Gözlere düşmez yaş yürekten ağlar
İhanet  korkusu  ezip  geçiyor

HANİFE KÜÇÜK
19/06/2013
www.kafiye.net