ALLAHIN YERYÜZÜNDE KIRBACI

Var olduğundan beri şu dünyaya yüklenen
Gamları ben çekerim dertsiz geçmez bir anım
Yoksul ufkumda uçan bulutlarca beklenen
Yağmurlar da es geçti hüsranla yandı canım

Rüzgârlar yüreğimde kasırgalar çıkardı
Sahraya döndü gönlüm, gecelerim ıpıssız
Yeşermez artık güller, her yeri ayrık sardı
Kurudu gönül bahçem bülbüller yalnız sessiz

Şehirlerim dağılmış talana duçar gibi
Artık güven kalmadı şehr-ül emin olana
İnsanlar da koşuyor yalana uçar gibi
Nedense itibar var hamuduyla çalana

Zaptiyelik işleri verip de haramiye
Derdiler acımadan gencecik fidanları
Sürgün veren dalları kırdılar bilmem niye
Vicdanı olmayanlar akıttılar kanları

Doğduğumdan bu yana, ağlarım yana yana
Acı ile inlerken mazlumlar, ar ederim
Kalbinde iman olan sanmam buna dayana
Ben bu yüzden dünyayı zalime dar ederim

İblis arza ineli uşaklarıyla vurdu
Hak karşı çıkmasaydı dünya çekerdi acı
İmanlı bir nesile olmaz tuzaklar kurdu
O nesil ki Allah’ın yeryüzünde kırbacı
NİLÜFER SARP
www.kafiye.net