AHH İSTANBUUL

Bir aşkın molasında sobeledin beni  eyy cennet kokulu İstanbul’um,
İklimin zemherî ayaz  ama hasretim sımsıcak sana ….
Vurdun beni be koca şehir en onulmaz yerimden,
Sonra da karlar yağdırdın umutlarıma.
Ah be havar !
Sağımda sen  kazılı ,solumda yâr.

Otururum  kumsalına dalarım ufkuna,
Denizinde bir mercan ellerimi okşar.
Hiç de borcum yokken sana,
Ne zaman ki dokundum sende saklı bir yârin yanağına,
Savurdu  bedenimi estirdiğin deli boran bir rüzgâr

Bir vapurun kıç üstünde ayak üstü ,
Dalgın dalgın seni düşlerim   Ey İstanbul.
Tutarım saçlarından efkârımın,
Savururum Beyoğlu’na.
Sonra  da salıveririm gözyaşımı dalgalı ummanına.

Bir elim seni çizer tuvallere,
Bir elim seni yazar inceden inceye.
Ellerim usulca ellerine değer,
Seni ararım hep aşkla dalan gözlerde.
Vapurlarını kaçırrırım,
Yapayalnız seni seyrederim iskelelerde.
Dalar giderim denizinin derinliklerine.
Sonra,
Aniden irklirim o haşmetli vapur sirenlerinle.

Off İstanbuull…
Ne çok özledim seni .
Seni arıar gözlerim,
Sana dalar bakışlarım bu günlerde yine.
Sende takılıır dilim,
Martıların çığlık atıar derinden yüreğimde.

Sevim Çiçek Karadeniz
20/9/2013
Saat : 22: 30
www.kafiye.net