ÇOCUKLUĞUM

Tebessümler…
Irmak ırmak sevgi aşılarlar köhneleşmiş yüreklere.
İsimlerini bilmeyiz.
Tebessüm diye hitap ederiz onlara.
Masumdurlar…
Mütebessim…
Melek bakışlı…
Çocuksu düşler düşürürler aklımızın ücra köşelerine.
Seviniriz.
Düştüğümüz düşlerde oyun bahçesindeyizdir.
Koşup oynarız deli dolu yorulana kadar.
Düştüğümüz düşlerde yaramazlık peşindeyizdir.
Karnımızı oyunlarla doyururuz.
Biz ezelden çocuk değil miyiz?
Çocuğuz.
Yaramaz mı yaramaz,
Sevimli mi sevimli,
Masum mu masum,
Küçük bir çocuk.
Geleceği dokuruz pamuk ellerimizle
Tıpkı bir kilim gibi.
Mızıkçılık yapmayız,
Hileye yer yoktur oyunlarımızda.
Çocuk olmanın tadını çıkarırız.
Neşemiz kadar masumdur bizim için hayat.
Bir gülüşte kaybolacak kadar çocuğuzdur biz.
Bugünün küçüğüyüz.
Yarın büyüyeceğiz.
Kendimizi büyüttükten sonra,
Sıra diğer mütebessim bakışlı çocuklarımıza gelecek.
Şimdi sen tekrar bana pamuk prensesi anlat.
Geç kalmayalım.
Zira bugün bitti oldu.
Yarın büyüyeceğim dedim,
Yoksa unuttun mu?
=)
Hatice Kübra YILDIRIM ÖKTEM
www.kafiye.net