BİR AVUÇ TOPRAK KADAR…

İçimde tarifi imkansız bir sızı
sanki rükuda kilitlenmiş bedenim
hüznü kıyamda tetikte bekletirim
firara hazır sanki kaçak olan hislerim
öp ayrılığı öp alnından KADERİME yenik yüreğim…

Hüzünlere gark olmuş mechul_e giden yollar
dokunduğum güller neden avucumda kanar
içimde bir ateş var sanki ummanlar kadar
bendeki öfke uzar geceden fecr_e kadar…

Bu nasıl bır hiçsizlik sanki ölüm ensemde
bedenimden önce girdi ruhum sanki kabire
sardı gaflet rüzgarı sinsice benliğimi
ver hayat verebilirsen bendeki gidenleri…

Harap olan yüreğim kondu bir musallaya
ağıtlar yakıldı düşen her damla yaşa
geceyi bürüdüm gözlerimin ferine
koynumda avuttuğum umutlarım nerede…

çekilmessin sen hayat
artık beni benimle bırak
feryadım ulaşıyor dinle bak arşa kadar
baki değilsin bende bunu böyle bilesin
bağrıma düşecek bir avuç toprak kadar…

ŞERİFE KÖKSAL BADISABA
__Hüzün Bulutu__
www.kafiye.net