YAZMAZ OLDU ŞU KALEM

Şifasız hastalıktır, bu zamanın dertleri,
Çelişkiler içinde, günümüzün fertleri.
Suçlular kervanında, bu Ülkenin mertleri,
—–Mahkeme-i Kübra da, yazmaz oldu şu kalem,
—–Gulûl suçu işlenmiş, bir hoş olmuş bu âlem!

Ekleniyor halkalar, çoğu insan şaşırmış,
Bir avuç zengin var ya, yükü dağdan aşırmış.
Ağzını açsan suçtur, son bardağı taşırmış,
—–Ispazmoza tutuldu, yazmaz oldu şu kalem,
—–Hüsrana uğramaktan, bir hoş olmuş bu âlem!

Azap veren öfkedir, geleceğin kaygısı,
Suskunluğu kahreder, bir hasırdır yaygısı.
Sıkıntılı değişim, kalmadı bak saygısı,
—–Kirâmen kâtibindi, yazmaz oldu şu kalem,
—–Bir büyüteç altında, bir hoş olmuş bu âlem!

Yıllarca hep okuyup, en yükseği bitirmiş,
Umutsuz gelecekten, aklına da yitirmiş.
Allak bullak kafası, bir salâvat getirmiş,
—–Son demine varmıştı, yazmaz oldu şu kalem,
—–Manipüle edildi, bir hoş olmuş bu âlem!

Süründü kırkayaklar, her tarafa dolaştı,
Şimendifer hızında, dalga dalga ulaştı.
Dar sokaklar içinde, hastalıklar bulaştı,
—–Akıl için yol birdir, yazmaz oldu şu kalem,
—–Mantık gitti başından, bir hoş oldu bu âlem!

Konuşursan fazlaca, hep yan gözle bakılır,
En güzel düşünceler, abislere çakılır.
Onurlu insanlara, suç yaftası takılır,
—–İnce ferasetiyle, yazmaz olmuş şu kalem,
—–Ehven-i şer demişler, bir hoş olmuş bu âlem!

Hakan KURTARAN
26.07.2009-Aydın
www.kafiye.net