SEN BU ŞİİRİ OKURKEN
Sen bu şiiri okurken,bir sigara yak,
Hani bir an olur ya sadece bir an?
Gözlerinle tartsın ufukları, bir makinalı çabukluğunda
İşte o an beni hatırla, gülen gözlerimi düşle,
Kan ve gözyaşından arınmış olalım seninle

Sen gittiğin günden beri,
Buralar ıssız ve karanlık,
Söz geçmiyor ki ne kalbe ne kadere,
Ama yine de ümitleniyor insan
Vazgeçiyor kendi göğsüne hançer vurmaktan

Kurduğum bütün hayalleri bıraktım bir kenara,
Ben seni ne zaman özlesem, zaman duruyor,
Yudum yudum her nefeste çekmekteyim, yokluğunu.
Seyrime dalıyor sanki kanayan

Okşasan saçımı, en çok sevdiğim şarkıyı söylesen kulağıma,
Zeki Müren’den”Gözlerin doğuyor gecelerime…”
Yüreğimi dar ağacına asıp, ansızın sussam ben de

İnleyen nağmeler eşliğinde bir daha seni anmamaya ahdettim;
Tövbeler tövbesi dedim sayende !
Hani bir şarkı vardır ya?
”Artık ne duamsın nede bedduam…”
Kahır dolu şarkılar istemiyorum artık,
Hayallerimin yorgun boşluklarında,asılı kalmak istemiyorum
Dökülsün gecelerime,gök mavisi mutluluklar,
Çiçekler gibi koksun,düşlediğim umutlar,
Seninle daldığım düşler deryasına

Yeniden sevmek,sevilmek benimde hakkım,
Coşkuyla başlamalı,coşkuyla bitmeli ömür,
Tutkuyla göğe bakınayım,güleç gözlerimle,
Son kez aşkı tatmalıyım, seninle yaşlanmalıyım
Bu kadar mutluluğu sen de çok görme bana

25.08.2013
Emine Öztürk
www.kafiye.net