SON MEKTUP

Son satırlarım bu sana son mektubum
Postacının yolunu boş yere hiç bekleme
Sanma ki çok zalimim sanma ki çok ketumum
Ayrılığın suçunu yalnız bana yükleme

Ne bir yalanım oldu nede seni kandırdım
Dilimden düşen her bir sözüm bil ki yemindi
Ne bir hevesti sevdam ne boş yere yandırdım
Ölümsüz sevdiğine bu yüreğim emindi

Kaldır dedin mantığı bir kenara bıraktım
Aktı gönlüm gönlüne Zühre’ye yandaş durdum
İlk kez seviyordum ben aşk yolunda çıraktım
Ne araştırdım seni ne geçmişini sordum

Arımsın namusumsun şahadetimsin dedin
Kuş kadar yüreğimi avuçlarına verdim
Sevgine kul köleydim belki de arsız kedin
Onur gurur ne varsa ayakaltına serdim

Manolyalar şahitti mehtaplı o gecede
Yüreğim yüreğine koşulsuz köle oldu
Sana seslendim her gün deste deste hecede
Kalemler raksa durdu yüzlerce sayfa doldu

Yıldızlar gibi kaydın yalan oldu sözlerin
Kan beynime sıçradı yüzümde döndü nevir
İster su serp üstüne ister yansın közlerin
Yâr demem artık sana çok dan geçti o devir

Safiye  SAMYELİ
www.kafiye.net