Aydınlık Verir

Karayel poyraz sert eser burada,
Tezekle ısınır kışın odada,
Kar eskiden çok yağarken damlarda,
Erkek kadın çıkar kürüyüverir.

Çarpı dediğimiz bildiğin kireç,
Dağın tepesinde al kazmayı eş,
Parayla satılmaz vallahi beleş,
Duvara sürünce aydınlık verir.

Orta tepe yeşillenir yazları,
Azdı sanki benim köyün dağları,
Geçecektir dediler tren katarı,
Bir tepede devlet getiriverir.

Demir oluk suyu iç zemzem gibi,
Halaymış yıllarca bizdeki bibi,
Babanın kardeşi o zaman emmi,
Şimdi amca diye söyleyiverir.

Gölyeri’nde koyun kuzu güderdik,
Keklik gibi derelerde sekerdik,
Yazın kazanlarda hedikler yerdik,
Kışın kavurgayı cebinden verir.

Çayırı ekini biçer erkenden,
Yığınlar yapılır koyun girmeden,
Akşam olur sığır eve dönmeden,
Sincan’dan aşağı dökülüverir.

Aşağı düz kayalığın başında,
Çok mantar topladım çocuk yaşımda,
Çiğdem, nevruz Gürpınar’ın bağrında,
Bahar ile birden seriliverir.

Tecer Irmağı’nı dereyi bile,
Saman doldurduğmuz mereği bile,
Yaba ile tığı verince yele,
Samanı götürür buğdayı verir.

Şevki KAYATURAN
www.kafiye.net