ARDINDAN

Gittiğin o gün var ya! Şu gönlüme darılıp
Senden kalan ne varsa kırmak geldi içimden
Bulanık denizlerde yosunlara sarılıp
Taş kesilerek dibe vurmak geldi içimden

Neden vazgeçtin benden, canımı adadığım
Sevmediğin nem varsa uğruna budadığım
Gururum engel oldu, kilitlendi dudağım
Günahım neydi diye sormak geldi içimden

Biliyorum yeşermez senden sonra bir daha
Yüreğimin çölünde kuruttuğun bu vaha
Uyanmak istemedim tek başıma sabaha
Saatimi ecele kurmak geldi içimden

Kader bükmüş belimi, fark etmez, bir de sen bük
Kalbim yama tutmuyor, her yanı yırtık sökük
Garip gelecek belki, karşında kırık dökük
En perişan halimle durmak geldi içimden

Aşkımızın bacası kırk yılı aşkın tüttü
Vicdanını karartıp nasıl dersin ki bitti
Ümidin kırıntısı boyun eğmeme yetti
Bu kâbusu hayrıma yormak geldi içimden

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net