ŞANS YOKTURKİ HİÇ BENDE

Lav ateşi püskürtüp, ortalığı yakarlar,
Çizgi dışı davranıp, hep karşıdan bakarlar.
Çıkış nokta nefrettir, peşlerini takarlar,
__Özgür olmak isterken, ateş buzdur o tende,
__Geçtiğim yer kül olmuş, şans yoktur ki hiç bende.

Yüreğimi bunaltıp, dişlerimi sökerken,
Bir sonraki sayfaya, tüm kinini dökerken,
Kazananı olmayan, dünyaları çökerken,
__Zemberekten boşalan, ateş buzdur o tende,
__Mengenede bu eller, şans yoktur ki hiç bende.

Şiddetiyle yön veren, avantajı kullanır,
Büyük hıncı ürkütür, hep aniden çullanır,
Aynadaki gölgeye, allanıp da pullanır,
__Büyük seyyar yarasın, ateş buzdur o tende,
__Kilitlenmiş kapılar, şans yoktur ki hiç bende.

Balmumundan yapılmış, kâğıtlara binerek,
Şu meraklı gözlerin, çevresinde dönerek,
Feri bitmiş ampulün, ışığında sönerek,
__Hep dökülür inciler, ateş buzdur o tende,
__Yedi katlı derdim var, şans yoktur ki hiç bende.

O soğuk boş gözleri, buz dağından farkızdır,
Sefere çıkan gemi, bu günlerde çarksızdır,
Sıcak terler dökerken, işte evsiz barksızdır,
__Her mevsimi sonbahar, ateş buzdur o tende,
__Sürüklendim boşlukta, şans yoktur ki hiç bende.

H. Hakan KURTARAN
27.02.2011-Aydın
www.kafiye.net