UNUTULMUŞ YEMİNLER

Ruhsal yapı çaresiz, ayrılmıştır bölgesi,
Karanlığın koynunda, yüze düşmüş gölgesi,
Çoraklaşan kalplerde, kayıtlıdır belgesi,
__Bir sonbahar yaprağı, şu kül rengi zeminler,
__Müncer olmuş sıfıra, geçersizdir yeminler…

Birleşmektir özlerle, ahengini bozmadan,
Kalbi sığmaz sineye, aşk çiçeği tozmadan.
Hayatının son faslı, kaderini yazmadan,
__Örselenmiş bu sevda, kayganlaşmış zeminler,
__Akıl sınırlarında, unutulmuş yeminler…

Bu yalancı dünyanın, yörüngeden sapması,
Beklenmedik sarsılış, ilişkinin kopması.
Çok nedenden dolayı, nazı usul yapması,
__Kalbimin zincirini, kırdırmayan zeminler,
__Sebep olmuş katlime, o verdiğin yeminler…

Sözlerin imlasında, tüm harfleri aşınır,
İfadesi gizemli, geçmişinden taşınır.
Ayrılıklar aniden, bu âlemde yaşanır,
__Yüreklerde fay hattı, basınç dolu zeminler,
__Geçmişin silinmezi, anlamsızdır yeminler…

İz bırakır kalplerde, bakıştadır iması,
En belirgin işaret, unutulmaz siması.
Doğduğu gün sevinmiş, hatırlıyor dimağsı,
__Arşınlanan bu yolda, doğal ıslak zeminler,
__Unutulmuş zamanla, o verilen yeminler…

Şu karşıdan görünen, hapsolduğum kuledir,
Yaşam boylu boyunca, dünyadaki çiledir.
Mutlu mutsuz hepsi bir, baştan sona hiledir,
__Gözyaşıyla yıkanmış, bu gezilen zeminler,
__Divan-ı aşka gider, tüm anlamsız yeminler!

H.Hakan KURTARAN
10.05.2010- Aydın
www.kafiye.net