ZİNCİRİNİ TUT KALDIR

Sürgün gönlümdesin sen, aşkın bana yasaktır,
Hasretin yollarında, hayat sensiz vasattır.
Sana olan şu sevgim, benim için hasattır,
Şu tutuklu kalbimin, zincirini tut kaldır!

Gönlümün Serhat’ına, gelişin oldu akın,
Papatyadan taç yaptım, bu yürek sana yakın.
Sırça köşkten sarayım, dikkat et kırma sakın,
Şu sızlayan kalbimin, zincirini tut kaldır!

Sen bu yalnız yürekte, sürekli yanıyorsun,
Gecelerde uyku yok, durmadan kanıyorsun.
Yüzünde bir tebessüm, sen beni tanıyorsun,
Şu bekleyen kalbimin, zincirini tut kaldır!

Can bildiğim aşkımdır, kırmızıdır meşesi,
Huzur verir ruhuma, sonsuzdur hep neşesi.
Çerçeveyle süslenmiş, kalbimin her köşesi,
Şu çileli kalbimin, zincirini tut kaldır!

Taptazedir bu aşkın, yanacaktır közümde,
İçten duygularımla, dururum ben sözümde.
Solmasın hiç aşkımız, yücesin sen gözümde,
Şu sarılmış kalbimin, zincirini tut kaldır!

Nakışlayıp kaydettim, sensin orda tek ören.
Bakışınla cezbettin, şu gözlerle ilk gören.
Benim için ilk ve tek, bu yapılan son tören,
Şu ağlayan kalbimin, zincirini tut kaldır!

Hakan KURTARAN
04.04.2008-Aydın
www.kafiye.net