YÜZSÜZ ÖMRÜM

Sırf laf olsun diye yazıyorum bunca şiirleri gülüm.
Bakma sen benim densizliğime
Gölgesi büyük,
Kendisi küçük bir kadınım aslında
Umutlarım mavi den sarıya döndüğü gün den beri
Hayatın kör sokaklarında bir başıma dolaşırım.
Ne yağmurlar dokunur saçlarıma
Ne de gün doğar şafaklarıma.
Hüznün entarisi düşmez yakamdan
Ne kadar çırpınsam da.
/Yüzsüz kalan ömrüm düşer, sol yanımdan/

Sırf laf olsun diye deviriyorum bunca tümceleri .
Ne noktası umrum da
Ne de virgülü.
Gün kızıla boyandığı zaman.
Hüzün kepenkleri inmeseydi gözlerime.
Üç nokta koyardım dizelerin sonuna
Hem de en alasından.

Sırf laf olsun diye kuruyorum bunca cümleleri.
Ne kafiyesine kafa takarım,
Ne de uyağına.
Bandırırım divitimi gönül hokkama,
Kan damlar ucundan,
Oluk oluk dökülür kelimeler
Hep sitem, hep hüzün konuk olur mısralarıma.

Sırf laf olsun diye yazıyorum dedim ya gülüm!
Manalı bakma gözlerime,
Anla işte,
Anla!
Mısralarımda gizlidir benim yarım kalan,
Yaşanmamış aşklarım,
İmla kılavuzuna takılı kalır yasaklı sevişmelerim.
Kırk parçaya bölünür kalem,
Kan damlar ucundan kan!
Sahipsiz kalan bir dilekçe,
Adresine ulaşmayan bir mektup gibi,
Hep geriye döner şiirlerim.

Arşa ermese de  bitimsiz dualar
Hep içimde tutarım  sabrımın çetelesini,
Dedim ya gülüm
Gölgesi büyük ,kendisi küçük bir kadınım.
Ne kafiyeden anlarım ne de uyaktan.
Bildiğim tek gerçek var
Takvim de gördüğüm yer yaprakta.
/Yüzsüz kalan ömrüm düşer, sol yanımdan/

Safiye SAMYELİ
www.kafiye.net