ELVEDÂ YA ŞEHR-İ RAMAZAN

Sıcak yaz aylarında hoş geldin dedik.
Sen ne zaman istersen o zaman yedik.
Her türlü sıkıntına başımız eğdik.
Bizi hasret edersin Şehr-i Ramazan.

Bazıları yâd etti güldürdü seni .
Bazıları zâr etti ağlattı seni.
Kimisi gönlünde şâd etti seni.
Elvedâlar edersin Şehri Ramazân.

Terâvihe gittiler müminler koşup.
Hakka divân durdular gönüller coşup.
Mukâbele tuttular dağ tepe aşıp.
Vedâlaşıp gidersin Şehr-i Ramazan.

Kimi çalg,ı kimi kalgı eğleşti.
Kimileri tefsîr sohbet söyleşti.
Kimisi de iftar vakti bekleşti.
Nasıl çekip gidersin Şehr-i Ramazan.

Sofralarımız doldu, taştı delice.
Sohbetlerimiz oldu coştuk velice
Feyzinle doluydu ruhlar ah nice.
Nerelere gidersin Şehr-i Ramazan.

Kimleri seninle zevk, safâ eder.
Kimileri riyâzet çeker ah eder.
Kimleri dost bilir , seni yâd eder.
Gitme gözünü sevem Şehr-i Ramazan.

Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net