İNTİZARDA KALEMİM

İntizarda kalemim….
Senli kırıkların canhırâş feryadlarla çırpınır
Keşkelerim alev alev sarar âfâkı .
Kaç orman yangını küle çevirir ki bendeki Sen’i?
Sen doğurur küllerinden dev gibi
Alevler çağar yüreğime ardından

Bir saç telin…
Bir bakışın…
Bir gülüşün ,
Bir gülüm deyişin
Krizantem ahh’larımı,
Kaynayan gözyaşlarımı söndürebilir de
Küskün elâ gözlerim, visal yeşiline bürünebilir mi.

Yokluğunu nasıl da içerim kadeh kadeh,
Yere çalarım bin ahımla.
Kara libaslar giyer gülüşlerim.
Bin suskumdan bin efgânım doğar da
Zamana yenik düşer Sen’li düşlerim.
Sayfalarım ağıtlar düzer.
Cirit atar mısralarımda ünlemler.!

Sonraa günler geçer, senli ahlar söner içimde,
Boynu bükük kalır dizelerim
Kağıtlar susar şiirlerim küser.
Son noktayı koyar hıçkıran kalemim
Ve uzaklaşır gider gül yüzünün sîreti.

Şarkılarda yaşatırım gün gelir
İnceden inceye çalar tamburî
Mahzunlaşır notalar
Aşka bin selam
Yâre bin kelam ederim
Kağıtlarda bin kalemler kırarım

Sevim Çiçek Karadeniz
www.kafiye.net