TERK EDİLMİŞ BAYRAMLAR

Şekerler hatırlatır bana bayramları,
Terk edilmiş insanları,
Sulanır gözyaşlarıyla gönüller,
Bir duaya açtır bugün ölüler…

Şarkılar öksüzlüğümü yaşatır,
Bayramlar yitip giden insanları hatırlatır,
Masalardan her yıl bir tabure azalır.
Halbuki bugün bayramdır…

Güler çocuklar bugün,
Gözleri ışıl ışıldır.
Her insan bekler yeni kıyafetleri,
Gönül yeniye alışır,
İstediklerim bir çalsa dersin kapımı,
Özlediklerim bir girse şu kapıdan içeri,
Bak gör sen bayramların en güzelini…

Siyahını bırakmış bir gökyüzü gibi,
Güneşe boyanmış yüzler gibi,
Sevdiklerim çıkıp gelir mi?
Alışırsın cevabını bildiğin soruları sormaya,
Terk edilmiş bir bayram var hatırında…

Bayramlar bana neyi anlatır?
Lekesiz masa örtülerini,
Yarım kalan çayları,
Tatsız şekerleri,
Gülmeye çalışan yüzleri,
Çünkü ben bayramları mutlu bilirdim…
Nerden bilirdim onlarında terk edildiğini…

Şimdi ne istiyorum biliyor musun?
Eksilen tabureler yerine konsun,
Masalar hiç boş kalmasın,
Kim neyi özlüyorsa,
Özlemi unutsun.

Çalmayan kapıların zili bozulsun,
Yenilmeyen şekerler hiç olmasın,
Çocuklar yeniyi görünce eskiyi hatırlasın,
Çaylar yarım kalmasın…

Biliyorum ne eksilen tabureler yerine konacak,
Ne de herkes çok mutlu olacak…
Ne çocuklar yeniyi görünce eskiyi,
Ne de bayramlar terk edildiğini hatırlatacak…

Şimdi kardeş kardeşiyle barışsın,
Ölüler duaya aç,
Çocuklar bayramsız kalmasın…
Dilerim ki sen de bir gün
Terk ettiğin bayramları,
Terk ettiklerini hatırlarsın….

Gülcan KORKMAZ
www.kafiye.net