Kadınım…

Yüreğinde ne mevsimler eridi,
Bu ömrümün bir tek yazı kadınım.
Ellerinde nar çiçeği yürüdü,
Aşk bahçemin sevda nazı kadınım.

Beraberdi yüreğimiz, ahtımız,
Gülüşünle ak olurdu bahtımız.
Dünya gelse yıkılmazdı tahtımız,
Kar çiçeğim, dağlar kızı kadınım.

Selam sana mor dağların maralı,
Yaşıyorum sen yaramı saralı
Yüreğin kalmasın asla yaralı
Bu hayatın Cennet yüzü kadınım.

O ceylan gözlerin yüzüme baksın,
Baksında kalbimi yeniden yaksın.
Bırak saçlarını, göğsüme aksın,
Kokusu cennetin hazı kadınım.

Sırtımı verdiğim yüce dağlardın,
Sızlansaydım benden önce ağlardın.
Bu yaramı al yazmanla bağlardın,
Yüreğimde aşkın izi kadınım.

Bir merhamet şarkısıdır dillerin,
Güllerde kaldı mavi gamzelerin.
Sinemde gezer gelincik ellerin,
Yüreğimde tatlı sızı kadınım.

Aşkın filizi mahmur gözlerinde,
Türkümüz yankı bulur sözlerinde
Kerem gibi eridim dizlerinde,
Yaktı beni aşkın közü kadınım.

Sevdamızı yüreğine yüklerdin,
Çile yollarında beni beklerdin
Emeğini soframıza eklerdin,
Hayatımın tadı, tuzu kadınım.

Üzülsem derdime çare bulurdun,
Rabbimize hep duaya dururdun.
Yolumu kaybetsem ışık olurdun,
Gecemin çoban yıldızı kadınım.

Bir ilkbahar sabahıyla uyandın,
Sevda mevsiminde benimle yandın
Seni unutmayı kolaymı sandın,
Türkiye’min sultan kızı kadınım.

Saffet  ÇAKIR
www.kafiye.net