SENSİZLİĞİ BEŞ GEÇE

Zikrederek dalgalar adını vurur.
Fırtınalı deniz misali yüreğime.
Yokluğuna matem tutan gece durur.
Yastığım tesellîm sensizliğime

Cezbeli sûfî gibi rûhum duânda.
Her yanım senle dolu,sen herşeyim.
Sen, gözyaşımın her damlasında .
Ben özleminin kül rengindeyim.

Tüm hücrelerimle senleyim be gece,
İsmin dudaklarımda hep hece hece.
Essen seher yeli gibi sabahlarıma,
Saatler dursa âh sensizliği beş geçe.

Sen gökyüzüne fırlattığım yıldızlarım,
Sigaralarımda efkârlı dumanlarım sen.
Hayalinle şehrine takılıp kaldığım,
İçimden söküp atamadığımsın sen

Deli gibi çınlayan kulaklarımda,
Yoksa adım mı heceli dudaklarında.
Özlemimin umutları yok ettiği anda,
Sensizliği beş geçe, hüsrânlardayım.

Seni sordum kuşlara, yüce dağlara.
Dediler ki O gelmez, boşa bekleme.
Umutsuzca düştüm, ırak yollara.
Vurdum acılarımı ayak bileklerime.

Sevim  Çiçek KARADENİZ
www.kafiye.net