UNUTTUN BENİ CÂNPÂREM

Başını dizime koyup hoşca bakardın
Gözünü gözüme dikip, aşkla yakardın
Sonra da yüreğime hançer sokardın
Bıraktın canpârem unuttun beni

Aramıza yâdeller giremez derken,
Zamanlar bu aşkı silemez derken,
Hiç kimse ben gibi sevemez derken,
Unuttun cânpârem unuttun beni.

Şiirler yazardın sen hece hece,
Bilemedim gidişin ne zor bilmece.
Elvedâ dediğin o simsiyah gece.
Terkettin canpârem unuttun beni.

Kaleminin ucu sineme battı.
Bilmem o gönlün nasıl aldattı.
Beş para etmeze kendini sattı.
Aldattın birtanem unuttun beni.

Yâdeller koparıp aldı seni benden.
Ellerim böğründeyim zaten ezelden.
Çalar yüreciğim hep garip telden.
Yakıp da gittin sen, unuttun beni.

Yüreğimizin tınısı, sızısı, sevdası hiç bitmesin

Sevim Çiçek KARADENİZ (Sevim’in kırık incileri)
www.kafiye.net