HAYATLIK

Neden bu çaba?
Emek sarf etmek…
Neden?
Meyletmek…
Neden?
İstemek…
Neden?
Oyuncak saltanatın
Yıkılacak aniden.
Şair bozması;
Hiçbir halt olmaz senden!
Sen ki
Alıp gidersin sevdayı ellerden.
Bir ben acırım sana
Bir ben silerim gözyaşlarını
Sen
Satırlara
Ağlarken…
Gözyaşlarını…
Bir
Benim
Silen.
Şimdi
Git sen…
Git…
Defol git yüreğim benden.
Ne olur öldür kendini.
As…
Kes
Ya da
Dur…
Yok yere durdu zannetsinler.
Yap işte kafana göre bir şeyler…
Yok yere kalp ağrısı olmak…
Neden hüzünlü şiir mısralarında?
Acıyı
Ağrıyı
Sancıyı
Ezberletmek bana
Neden yirmi dört saatin
Her dakikasında?
Neden özletirsin kendini bilmem ki olur olmaz
gece yarıları…
Ceza mı bu bana?
Çok arıyorum sizi
Yokluğunuzda.
Sözcüklere mahkûm bir hayat
Biçilmiş kaderime.
Tadımı
Tuzumu
Hayalimi
Aşkımı
Her şeyimi yitirmiş yüreğim.
Bu yüzden ona bu kadar sitemliyim.
Hangi insan kendi yüreğinin katili olabilir?
Ya ben yalan söylüyorum
Ya da
Yüreğimi öldürmek isteyen bu şiir!
Söyleyin bana
Hangi insan yüreğinin katilidir?
Ne olur öldür kendini yüreğim…
As…
Kes
Ya da
Dur…
İlk ve son ricamı kabul et…
Sarf etmek
Meyletmek
İstemek…
Kendi benliğimin katili olmak…
Ne demek!
Hayat!
Güzel oynuyorsun rolünü.
Ne yazık ki üstüne büyük geliyor biraz hayatlık.
Çıkar kıyafetlerini.
Onlar ki yalancık
Oyuncak…
Ve ben bir pinokyoyum
Şimdi ise
Masalıma dönüyorum.
Kalbim!
Sana sesleniyorum.
Benimkisi bir şaka…
Sen ölme ne olursun.
Hayat ölsün!
Sen ölme…
Bize kalsın hayatlığı
Sonra
Solan her güle
Her gün batan o güneşe
Kara bahta, talihe
Bahşedelim sevdayı…
Hayat ölsün!
Sen ölme…
Teşekkürler
Şiire
Öğeye
Ahenge.
H. Kübra YILDIRIM
07.02.2010/PAZAR
00.58
www.kafiye.net