GALİBARDANIN RENGİ

Bir aşkın busesi düştü gönlüme
Süzülüyordu yanaklarımdan her gece yaş niyetine
Mora yakın kırmızıya bürünmüştüm
Galibardanın rengi diyorlarmış bu halime
Ben bir mor huzuru arayan bir mistik
Sen bir kırmızıyı tutkuyu arayan aşık
Biz de bu derde  bir çare yok sanırdık
Meğerse çare camgöbeği gözlerinde
Bir kere ışık vurmayadursun onların üzerine
Güneş altın saçlarıyla durmayadursun gözlerine
Beni karşılayan bir renk cümbüşü varmış
Yeşile çalan mavisinde
Galibardanın rengi bambaşkaymış bu şehirde
Bir mor ayrılığı sezinlediğinde ayrılmak istediğinde
Kırmızı usulcacık tutunuyormuş ellerime
Bu yüzden tutkuyu arıyorum bende
Camgöbeği rengindeki gözlerinde
Galibardanın hali bu sevdası bu sabrı bu
Mora yaklaşabilmek için kırmızıya yaklaşıp durdu
Tıpkı ben gibi
İçim buz gibiyken ateşe tutundum
Sönmeyi durulmayı camgöbeğinde buldum
Ağlamış mı o da ben gibi ayrılığı taşıdığında
Gülebildiğini sanmam renkleri yuttuğunda
Galibardanın masalı bu tutkusu bu öyküsü bu
Aşka yaklaşmak isteyen tutkuyu kırmızı da buldu
Bu yüzden ayrılığın rengi galibardanın oldu
Ve bir gün aşk istemese de camgöbeği renginde soldu

Gülcan KORKMAZ
www.kafiye.net