Songül Mahperi Irmak

SARIGÜL



Ayrılmış köyünden onbir yaşında
Kendini gurbette bulmuş Sarıgül
Kem talihi herdem gezer peşinde
Arzusu gözünde kalmış Sarıgül


Sarıgül’e sanki çok kin güderler
Akrabalar durmaz isyan ederler
Kızın yaban elde okutma derler
Zorlukla mektebe gelmiş Sarıgül


Ağzına bir kaşık yemek koymamış
Üç yıl boyu inan karnı doymamış
Sessiz çığlığını kimse duymamış
Kıvrılmış köşede solmuş Sarıgül


Hasta yatağında doktor görmemiş
Altın saçlarını kimse örmemiş
Ana baba yavrum deyip sarmamış
Sanki aynı evde el’miş Sarıgül


Töre diye garip bir yol tutmuşlar
Görücüler sık sık gelip gitmişler
On yedi yaşında gelin etmişler
Bağrı yanıp yüzü gülmüş Sarıgül


Bin bir çile ile bir yuva kurmuş
Her türlü zorluğa göğsünü germiş
Körpe yavrusunu kundağa sarmış
Çocuk yaşta anne olmuş Sarıgül


Kırmamış çevrenin hiç bir ferdini
Sabır tesbihine dökmüş virdini
Yüreğinde sakladığı derdini
Kalemle kağıtla bölmüş Sarıgül


Baban kanser diye haber salmışlar
Kaybedince hepsi öksüz kalmışlar
Beş kardeş ağlayıp saçın yolmuşlar
Kanlı göz yaşını silmiş Sarıgül


Ahbabı yareni hain olmuşlar
Haramiler yuvasına dalmışlar
Kuyu kazıp emeğini çalmışlar
Kanadı kırık bir kul’muş Sarıgül



Yavruları uzak illere uçmuş
İkisi de bilim yolunu seçmiş
Yastık diken olmuş uykusu kaçmış
Türlü hayellere dalmış Sarıgül


Genç yaşında karlar almış saçını
İhanet edenler saklar suçunu
Mahperi süpürge etmiş saçını
Otuz altısında ölmüş Sarıgül



Songül Mahperi Irmak

www.kafiye.net