Boş Ver Be Usta

Sol yanımdasın yine, ben uzaktan sevdikçe seveceğim
Yüreğimden kopup gelen hasretin karıştı yine
Bir acı tebessümümle emanetim olamadı ki
Kimsenin yüreği yüreğime
Soğuk iklimlerin imkansızlıkları sardı dört bir yanımı
Boş ver be usta, yaralarımı yaralarına saracak bir sevdam mı var sanki?Kaybettiğim umutlarım, enkaz altında kaldı
Her bir parçam ayrı bir yerde,gücüm yetmiyor toplamaya
Bitmez bendeki yalnızlık, kurşunların isabet edemeyeceği kadar
Şairlerin yazamayacağı şiirler, yüreğimin kanadında kırık param parça
Boş ver be usta, bir avuç sevgiyi dilenen dilenci oldum sayende

Bu gün benim yine efkarım var,yumsam gözlerimi
Saçlarımı okşayacak yarim gelmeyecek artık
Senin şehrinde sensiz nefes almam imkansız
Sevdim seni hemde çok, sonu olmayan bir düşe hayaller kurmuşum meğer
Her gördüğüm senli rüyaları boşuna hayra yormuşum
Boş ver be usta, sen haklıyken hep ben mi haksız?

Çaresizliğime bürünüp özlem şarkıları söyleyeceğim
Solmayacak gülümsün canımda cansın gözümde döktüğüm yaşım
Sen bana tanrının en güzel armağanı, ömrüme ömür biçtiğim sol yanım
Boş ver be usta, ölüm var ayrılık yok diye bilir misin?

Emine Öztürk
www.kafiye.net