ÇOCUKLUĞUM



Çocukluğum ah be çocukluğum,

İçimden hiç gitmedin ki seni özliyeyim.

Sokakta çocuk sesleri çınlatırken her yeri.

Pencereden bakar özlerdim seni.

Sokakta olmasamda aklımca oynardım işte çocukluğumun sevincini.

Verdiğin neşeyi, ben unutmadım ki özliyeyim seni.

Kaldırım taşlarında beş taş oyunu,körebe , saklambaçlar, kap kaçlar vardı.

Hep arkadaşlarla oynadıklarımız.

Hani şimdi nerede.

Ben çocukluğumu hiç yaşamadım ki unutayım seni.

Çok erken büyüttüler beni.

Hiç bırakmadın ki büyüyeyim,hatta özliyeyim seni.

Özlemin yığınlarca özlemeyişimle içimde sevgi seli çocukluğumun kor ateşi.

Asla bırakamam seni.

Ruhumun bir köşesinde hep kal öylece.

Düşüneyim seni.



6/12/ 2020

Gülsen Aksoy
www.kafiye.net