YAK!

Çaresiz serkeşliğin çığlığını yak.
Güneşin diz çöktüğü karanlığı yak.
O çisil çisil düşen düşlerimi yak.
Aşkın ateşiyle yak yalnızlığımı…

Yürüyüşlerim manadan tez dönerken,
Düşüncelerim ikmalden vazgeçerken,
Hüzünlerim ikrarından söz ederken,
Aşkın ateşiyle yak yalnızlığımı…

Sevdasız deniz ifrit kesildiği gün,
Naldöken söze ömür biçildiği gün,
Kardelen gönle çile esildiği gün,
Aşkın ateşiyle yak yalnızlığımı…

İstihalesiz benliğim yaşlanmadan,
Müessif dille yüreğim taşlanmadan,
Sensizliğinle ciğerim haşlanmadan,
Aşkın ateşiyle yak yalnızlığımı…

Elvin ELVİNCE
Temmuz 2013
www.akfiye.net