NEYLEYİM

Kokardım elvan elvan her daim
Aratmazdı baharı gülüşlerim
Olmaz olaydı zalim sebebim
Hasretim dosta, neyleyim yarenler!

Niceleri sürerken zevk – i sefa
Ben acıyı kaşıkladım çorbamda
Yanıp dursa da yüreğim ne fayda
Hasretim aşka, neyleyim yarenler!

Huzur bulut olmuş semada yüzer
Ocağım ne tükenir ne tüter
Bir lokma için dizilmiş dertler
Hasretim duaya, neyleyim yarenler!

Elvin’in yarası içinde kanar
Sevgi kuşu uzak diyara konar
Gurbette sarsılan sılada ağlar
Hasretim cana neyleyim yarenler!

Aralık 2006
Evlin ELVİNCE
www.kafiye.net