BELKİ BİR GÜN

Hayallerini yakma vefasıza kırılıp
Sadağını bırakma hayırsıza darılıp
Masum seken ceylanın nazarına vurulup
Hak okunu yayına gerersin belki bir gün

Sapaya düşmeye gör ayak boşa yol alır
Tırnak düşer, et kanar, dil ağızda lal olur
Tükenip bittim derken çölde vahanı bulur
Derde deva suyuna erersin belki bir gün

Kim dedi kolay diye aslan payını almak
Dize kadar batmışken arınıp nurla dolmak
Kısmetinde var ise Mısır’a malik olmak
Yusuf gibi kuyuna girersin belki bir gün

Hep mi bozuk gidecek denk düşür uyarında
Senet sadakat bekler hakikat diyarında
Mizanın kefeleri durmazken ayarında
Kazancını zayine kararsın belki bir gün

Ah çektikçe gönüller zalim ateşte pişer
Semirir haram ile, günahı kadar şişer
Ne kadar kabarsa da süngüsü elbet düşer
Hesabını dayına sorarsın belki bir gün

Seni yiyip bitiren tasaların yiter de
Ter içinde bırakan kabusların biter de
Günahsız sabahlarda şen bülbüller öter de
Düşlerini  iyine yorarsın belki bir gün

Hatırla dostlarının mazideki resmini
Anarlarsa ne mutlu hayır ile ismini
Şol cennet ırmağının kenarına cismini
Şöyle boylu boyunca serersin belki bir gün

Mücella Pakdemir
www.kafiye.net