Sürç-i Lisan Ettiysem


Yetim birer inci idik
Aşkın elif halinde ihtar edilmeden…


İkramıydı kalbin iç yüzü
Serildi gözlerin önüne


Kelebek etkisi yarattığını bilmeden.
Şu andaki hâlet-i ruhiyem
Daha fazlasını yazabilirdi
Ama muğlak sözlerİstif ederken kusurları
Dedim yahu edep
Edebi geçtim iz’an,
İnsafına bıraktım.


Bir bahçeye girdim iyisini diye seçerim
Koparılmasından zahmet çeksem de
İkincisi de mi teveccüh ve kasıt!


Oldu mu burası büyük ”ah”ların yeri
Hayal meyal Yüklendim manaya…
Şurası olmamış,
Şurayı düzelt,
Şunu da ilave et derken
Yalım ateş hafızam
İştirak etmekte zorlandı


Yine şaşırmadım…

Tekrar nazar edip dönsem
Sarf ettiğim sözler gelir aklıma
Ve Sen razı olsan da hissiyata
Ki ben çoktan mazhar olmuşum.

Velhasılıkelam
Her ne kadar sürç-i lisan ettiysem ”Aşk adına” affola!


İlknur Yıldırım
01.07.2021İzmir’den…
www.kafiye.net