DİVANE GÖNLÜM.



Ben doktor olacaktım, olmadım…,
Belki de sebebi sensin!…,
Bakışların beni öyle yaktı, öyle kavurdu!!!…
Aşkın ilk nidası kalbimi vurdu!.
Sevgin yuvasını gönlümde kurdu…!
Içimde kelebekler dans etti, uçtu…!


Ben seni gördüğüm an,..
Nutkum tutulur, kalbim dururdu..
Demek ki, AŞKa düşmek böyle olurmuş!!!,,
..Kendim Aşkın hastasıyken,
Nasıl doktor ola bilirdim ki???


Gönlümden bir köprü inşa etmek geçti…,
Ve ben onu yaptım,.!!!
Bizim kalbimizin simlerinden, ritimlerinden…
YERde olamazdı, astım onu GÖK kubbesinden.!
Kimseler geçemez onun üstünden,
Çünkü, hala ordan ne Sen geçtin, ne de Ben!…
Sen aldığım nefesmişsin,

Gitme benden ne olur, diye,-
Haber göndermişsin Mövla kuşuyla,.
Nerden çıkardın bunu,
 AŞKa düşen, onu bulan,,,
Gide bilirmi Sence???…!


Sen olsan da, olmasan da,…
Benim *Sevda* ateşim,
Bazen dumanla, bazen alevle,
Ama,,, daima yanacaktır.!
Divane gönlüm:
Bir tek seni anacaktır!!!
Aşkınla, Sevdanla yaşayacaktır.
Kalbimizin köprüsü sınmayacaktır.!


Divane gönlüm seni,
Bir tek seni anacaktır!
Sen olsan da olmasan da…,
Sen olsan da, olmasan da.


Elmaya Cabbarova
www.kafiye.net