DALA ÇAPUT BAĞLARIM




Bağdaşa durup döşümde girdiğinde düşüme

Çimenlerim çiçek dolar sevincimden ağlarım

İsterimki kal düşümde yola düşüp üşüme

Gider isen gülüm solar kurur bahçe bağlarım




Gece güne kaş göz etse göğe havlu atarım

Gönlün akla gücü yetse gül alır gül satarım

Garip bülbüle berceste ne şiirler çatarım

Hem o vakit Mars’tan polar çalar çadır sağlarım




Alev alev ağdığında gül bahçemde oyuna

Çisil çisil yağdığında bülbüllerin toyuna

Yıldızları sağdığında gözlerime boyuna

Sele siner yosun yolar durgun suda çağlarım




Arzuhalim hemhal olmak yerde çim gökte ayla

Seherine zühal olmak her zerre her azayla

Yâr yolunda her hal olmak dere tepe dağ yayla

Ah o zaman göğe fular dala çaput bağlarım




Ne zaman ki malûm olur geleceğin bu cana

Hayal kurar umut solur düş görürüm can cana

El dilinden sakın n’olur göz değmesin bacana

Ben nöbette gölge kollar menteşeyi yağlarım




Çimen der ki “A be deli ne demeye azarsın

Ödenikken tüm bedeli ha bire borç yazarsın

Ve sevgilli sen gideli makberimi kazarsın

Old’olacak kalksın kollar allansın başbağlarım





Nermin Akkan
www.kafiye.net